शुभुसाठी काय लिहावं

जलाशयाचे सुटले पाणी
मुक्त , मोकळे ,अथांग आणि
उंदडे , उंडारे उगाच नाही
ऊर्जा ताकद उंची इतुकी
आकाशाला घाली गवसणी



बाप लेकीचं अलौकिक नातं आहे .मुलगी बापाला आईच्या मायेने जपत असते , बाप आपलं दुःख आईच्या हृदयासमान लेकीला सांगून मन हलकं करत असतो ...बापाचं लेकीवर जरा जास्तच प्रेम असत, कारण एका लेकीसाठीही  एका बापालाही वैकुंठाहून परत यावं लागलं होतं !!!
       " तुकोबा - भगिरथी ' नातं उलघडणारी वाक्य  वाचली अन आज  असलेल्या शुभुच्या वाढदिवसाच्या शुभचिंतनासाठीची नाळ सापडली  .... 
          काय लिहावं शुभांगी साठी असा विचार डोक्यात अन वरील लेख !!
       खरंच ज्याला लेक आहे तो बाप भाग्यवान ! मुलीचं प्रेम काय चीज आहे  मी रोज अनुभवतो .... कालच सकाळी


एक तरी मुलगी असावी
जवळ येऊन बसावी
मनातली गुपितं
हळूच कानात सांगावी


एकतरी मुलगी असावी
साजिरी गोजिरी दिसावी
तिच्या मागण्या पुरवताना
माझी तारांबळ उडावी .....

डॉ रवींद्र तांबोळी

तो मनानं चिरतरुण आहे
तो वागण्यानं खट्याळ आहे
तो स्वभावानं मिश्किल आहे
तो लेखनीनं कवी आहे
तो वाणीनं मधुर आहे
तो शब्दांचा जादूगार आहे
तो वृत्तीनं दिलदार आहे
तो कवी प्रतिभावान आहे
तो मित्र म्हणून हवाहवासा आहे
सगळ्यात महत्वाचे
तो वयानं जेष्ठ असला तरी
तो अस्मादिकांचा मित्र आहे . ...
तो डॉ रविंद तांबोळी आहे
आज त्याचा वाढदिवस आहे
करिता आमच्या दीर्घायुष्य अन
निरामयतेसाठी अनेक   शुभेच्छा आहेत  !
-मंगलमुर्ती शास्त्री 

नाना @81

नाना  !
एक हजार पौर्णिमेच्या कुळाचाराच
भाग्य ज्यानी मिळवलं असे नाना .
सहस्त्र चंद्र दर्शन योगी नाना ।
शास्त्रींच्या मागच्या पिढीतले शेंडेफळ नाना !
लाड तर अपेक्षितच , तरीही स्वतःला
जमिनीवर ठेवणारे नाना .
अर्न अँड लर्न
स्वतः चे शिक्षण स्वतः कमवून करणारे नाना .
मागच्या पिढीतला पहिला ग्रॅज्युएट !!
घरात सगळ्यात मोठया पासून लहानांनाही
दिशा देणारे नाना .
सगळ्यांना मार्गदर्शक म्हणून भूमिका निभावणारे नाना
असलेल्या तोकड्या  पगारातही संसार सुखाचा
करणारे ते नानांच !
चांदीच्या लोटीचे कौतुक आयुष्यभर  जपणारे नाना ।
तोकडा पगार म्हणून कुणाकडे हात पसरवण्या पासून
दूर राहणारे  ते नानांच .
पगाराचे नियोजन असे की त्या तुटपुंज्या पगारात कैक लोकांना आर्थिक मदत निकडीच्या  वेळी उभी करणारे सुद्धा
नानांच !
समाजात वावरताना सामाजिक कार्यात हिरिरीने समोर असणारे ते नानाच .
जेष्ठ नागरिकांच्या कष्टीक चेहऱ्यावर हसू आणणारे नानांच .
तर शाल जोडीतले मारत कनिष्ठांकडून काम
करवून घेणारेही नानाच !
आपल्या व्यायामात खंड कधी पडू न देणारे ते नाना !
अन एक्यांशीव्या वर्षी ऑपरेशन नन्तर , काठीच्या आधाराला नाकारणारे नानाच !
दत्तभक्ती एव्हढी की जयंतीनिमित्त चे पारायण त्याच जोमानं तब्येतीत पूर्ण करू जाणारे ते नानांच !
कर्तव्याबाबतीत हट्टी कुणी असेल तर नानांच !
शिस्तwबद्ध नाना , कर्तव्य कठोर नाना !
प्रेमळ नाना , मैत्र प्रिय नाना !
आपल्याला सहस्त्र चंद्र दर्शन शुभंकर होवो .







हास मिले या त्रास मिले
विश्वास मिले या फास मिले
किंतु कामना एक यही बस
प्रतिपल पग गतिमान चाहीये




मनसा सततं स्मरणीयम
वचसा सततं वंदनीयम
लोकहितं मम करणीयम


दुःख सागरे तरणीयम
कष्ट पर्वते चरणीयम
विपत्ती विपीने भ्रमनीयम
लोकहितम मम करनीयम

छोटी

लॉक डाऊन च्या काळात बापाला  रुग्णालयात ऍडमिट
केलेलं ! गावात रस्त्यावरून पोलीस हलू देईनात , अन सकाळा चार वाजताच एक धाडसी बाई बापाच्या तब्यतीसाठी एकटी टॅक्सी मध्ये पोहचते ... बापाला बाळासारखं सांभाळणं !!
      स्वतः सगळं मॅनेज करते तिला छोटी म्हणतात !

नावालाच छोटी !

नवऱ्याला कॅन्सर डिटेक्ट होतो , या दवाखान्यातून त्या दवाखान्यात , डॉक्टर  , हॉस्पिटल , औषधी आणि तरीही नवऱ्याला बाळासारखं सांभाळणं !
          स्वतः सगळं मॅनेज करते तिला छोटी म्हणतात !

नावालाच छोटी !

       लॉक डाऊन आहे , मुलाला अभ्यासात ड्राय फ्रुटस ची बेगमी संपलेली ! पोरासाठीची मर मर ...गंगापूर हुन पार्सल पाठवायचे , घराबाहेर तर पडणे नाही ..बँकेच्या कर्मचाऱ्याला पकडून पार्सल पोचवण्याचा आटापिटा करणे , पोरांची मजबूत परवरीश करत
          स्वतः सगळं मॅनेज करते तिला छोटी म्हणतात !

नावालाच छोटी !

         लॉक डाऊन मध्ये टोल नाक्यावर पोलिसांनी गाडी अडवलेली ! मुलीला सासरी पाठवण्यासाठीचा आटापिटा चाललेला . ड्रायव्हर नी पटवापटवी करण्याचा प्रयत्न करत असताना त्या पोलिसाला त्याच्या कलीग कडून फोन येतो , अन तो गाडी सोडतो .... मैत्रिणीच्या पोलीस खात्यातील नातेवाईकाला ताबडतोब कामाला लावत....
        स्वतः सगळं मॅनेज करते तिला छोटी म्हणतात !

नावालाच छोटी !
                 कर्तृत्वानं मोठी  असलेल्या आमच्या या छोट्या बहिनाईला लक्ष लक्ष शुभाशीर्वाद अन शुभेच्छा !

- अगस्ती








 

डॉ डावरे

डॉ रवींद्र डावरे ,

माझी पहिली भेट परभणी जिल्ह्यातील  बोरीला झालेली . पहिल्याच भेटीत मित्र बनवणारा हा ग्रेट  माणुस ! त्यांनतर आता तीस वर्षे झाले , डॉक्टरांनी आपल्या मैत्री बंधनात जखडून ठेवले ...

    मित्र पण असे जोडलेले की वेगवेगळ्या प्रांतात काम करणारे . यांचा मित्रसंचय अगदी हेवा वाटावा असा . त्यांच्या मुळे अस्मादिकांना ही बरीच मित्र लाभली .

           सतत हसतमुख चेहरा ठेवणारे डॉक्टर कुठल्याही कामात अग्रेसर ! डॉक्टर असा कॅम्प घ्यायचा का विचारायचा अवकाश की डॉक्टर स्वतः fallow up घेऊन पूर्णत्वाला नेणार ! वेगबेगळ्या सामाजिक कामात डॉक्टर मदतीला नेहमी  तयार असतात .

           हसतमुख चेहरा चैतन्याने ओतप्रोत फिझिक असं काही मेंटन केलाय कि अजूनही त्यांना "निवृत्त' जोडतांना हात थरथरावेत .


          बस असेच आयुष्य दीर्घ तर असावेच निरामय सुद्धा !
आई जगदंबे चरणी प्रार्थना - मंगलमूर्ती शास्त्री
     

साला मै तो साब बन गया

 

साला मैं तो साहब बन गया अरे,
साला मैं तो तो साहब बन गया,
हैं रे, साहब बनके कैसा तन गया
ये बूट मेरा देखो, ये सूट मेरा देखो
जैसा गोरा कोई लनढन का, हा!
            अशा अविर्भावात कुणीही नाचलं असतं जर साहेब म्हणून बढती शासनाने दिली असती ...पण बढती नितीन देवाना मिळाली तर क्वचितच त्यांनी ती शेअर केली असती ...नाचणे तर दूरच राहिले !!
           आमच्या पिढीला ग्याझेंटेड ऑफिसर म्हणजे काय माहिती नाही .त्यात शासकीय नोकऱ्या पासून आम्ही वंचित ! त्यातल्या त्यात एखादं दुसरे अधिकारी झालेले ..  त्यात नितीन देव ...देवा देवा !

तर आमचा नितीन डेप्युटी इंजिनिअर झाला ! त्रिवार अभिनंदन !


"नितीनरावांना दे बरं फोन त्यांना विश करतो '
" तुझ्या तोंडून राव वगैरे चांगले नाही वाटत ..
तू नितीनच म्हण जवळीक साधल्या जाते.. ' 
हो राणी पती नितीन आमचे लग्नापूर्वी पासूनचे मित्र ! बहीणजावई झाल्याने त्यांना कधी राव चिकटले नाही , जसे गणेश पदे ! यांना आम्ही "  अरे तुरे ' तच ठेवलेले . दोस्त कधीही नातेवाईकांनपेक्षा अधिकच जवळचे असतात . ..
    तर असे हे जावई ..  अधिकाराने "जा वाया' सारखे कधी वाया न गेलेले , शिस्तीतले आयुष्य  जगलेले नितीन देव !
      आज आमच्यासाठी अतिशय आनंदाची बाब म्हणजे आमचा नितीन आता साहेब झाला ! नितीन देव डेप्युटी इंजिनिअर म्हणून बढती मिळवता झाला . आजच्या आरक्षण  परिपेक्ष नितीन वर नवी जबाबदारी येणे खरच आनंदाची बाब आहे .
        मला माहित आहे नितीनला याचे अप्रूप मुळीच नाही किंबहुना " स्केल तर कधीचीच लागू झालेली .आता नव्या कटकटी 'असा भाव सुद्धा त्याच्या चेहऱ्यावर शक्य आहे .
     मला आठवते स्व भाऊंचे प्रमोशन .यवतमाळ ला प्रमोशन मिळाले त्यांनतर आम्ही जायकवाडी ला आलो अन देवकाका मिळाले ...अन देव कुटुंब आमचे झाले . राणी मुळे नात्यात परिवर्तीत झाले .
      खरे तर मला नोकरी करणारेच आवडत नव्हते तेव्हाही अन आताही . त्यात नितीन नी बिल्डर शिप सोडून नोकरी जॉईन करणे मी विरोधच केला होता पण तात्या भाऊ च्या विचाराने नितीन जॉईन झाला .आज किमान त्या निर्णयाचे चीज झाले .
              आज भाऊंना नक्कीच आंनद झाला असता नागपुरात जाऊन सेलेब्रशन झाले असते .एकतर नितीनचे भारी कौतुक अन त्याबरोबर त्याची कौतुकी बायको . असो

नितीन अतिशय सहृदयी , घरातला सायलेंट प्लेयर,  (...घरात कुणीतरी असावा लागतो ! ) फास्ट (याच्या स्कुटर वर मागच्या सीट वर बसा ....एस्सेल वर्ल्ड चा अनुभव मिळेल ..... भरभर उरक असलेला , न बोलता खूप काही अचिव्ह करणारा ....
            नितीन खूप खूप अभिनंदन . आणिक यशासाठी शुभेच्छा . राणी ,श्रेयस, तेजा तुमचेही अभिनंदन मनःपूर्वक !!


                                                 -अगस्ती
     
       

यावर चर्चा झालीच पाहिजे

 यावर चर्चा झाली पाहिजे ...

        मला माझ्या अत्यंत आवडत्या व्यक्ती विषयी आदर सन्मान  मिळवायचा असेल तर पहिले मला काय केले पाहिजे किमान  आदरपूर्वक उच्चारण करावे लागेल .

           तुम्हाला उगाच कुणी सन्मान देत नाही ! मी माझ्या पत्नी बद्दल बोलतोय . बायकोचा उल्लेख एकेरीत , त्यातही तुम्ही कौलखेड /वऱ्हाड मध्ये आयुष्य घालवलेले असेल तर ... बायकोचा सतत लोकांसमोर अपमान जनक उल्लेख करण्यातच धन्यता !  नवरोजी बाहेर काही का तिर मारे ना घरात घुर्र घुर्र ....बायको समोर फक्त !!!

         मी कोविड पेशन्ट असतांना मला आलेल्या एका फोन ने मला विचार करायला बाध्य केले . तो फोन होता भवाणीपंताचा . आपल्या सौ बद्दल बोलतांना त्यांनी ...तिचा तिला असा उल्लेख न करता त्यांचा प्रवेश  , त्यांच कॉलेज अशा प्रकारे  उल्लेख मला भावला .
            मी रसिकाला फोन करून विचारले तुला घरातही अहो जावो घालतात का ? तिचं उत्तर होतं "इतरांसमोर !'
          मला एक श्रीमंत संस्कृती ( रिच हेरिटेज )कशी जपल्या जाते हे .... या वयात माहिती झाले .आम्ही कितीही अंमलात आणू म्हटले तरी आता शक्य नाही . आम्हीच बायकोला सन्मान देत नसू तर इतर लोकं त्याच पद्धतीने तिचा योग्य (?) सन्मान केल्याशिवाय रहात नाहीत .

     आजकाल तर नवऱ्याला पोरी अरे तुरे करतात , पोरींचे मायबाप तर  त्याउपर असतात .अन मग जावयाचे घरी पायपुसने होते ! कुणीही या पाय पुसून जा ....

          नवऱ्याला बायकोनं रेस्पेक्ट मिळवून द्यावा तद्वतच नवऱ्यानं बायकोला ....आणि म्हणून पंत मला भावले !   दत्ताच पुण्य खरंच कामात आलं .  जावई माझा भला !!!

पुष्कर राव वाढदिवस चिरायू होवो !
    आपणाशी गेल्या आठवड्यात संवाद साधताना आनंद झाला . तुम्ही सौ गिरीजा बद्दल बोलतांना एकेरी भाषेत न बोलता ज्या पद्धतीने सौ गिरीजा उर्फ रसिकाचा उल्लेख केलात मला अतिशय आवडले !
         दीर्घ निरामय यशस्वी आयुष्याच्या शुभकामना अगस्ती काका कडून !
     अगस्ती थोडा ऑर्थोडोक्स होत असेल विचारानं मात्र ...

चर्चा व्हायलाच पाहिजे !!!!









             

पाल्हाळाचे कारण की

 

परवा आशीर्वाद , शुभेच्छा देण्यासाठी ति शामदादांचा फोन आला , बोलतांना आज काय उपक्रम वाढदिवसाप्रीत्यर्थ ?  विचारणे झाले .. काही नाही शेगाव कचोऱ्या अन बर्फी यावरच यावर्षी शुभेच्छा देणाऱ्यांची बोळवण आहे म्हणणार ..तर लक्षात आले दादांना काय सामाजिक उपक्रम अपेक्षित असेल ...
       यंदा वाढदिवस साजरा न करता बाहेर पळायचा उपक्रम होता खरे तर . नरसोबावाडी ठरलेही होते , बाबीताई जाऊनही आली आमच्या ड्रायव्हर साहेबांनी दांडी मारली अन आम्हाला 11 जानेवारी साजरी करणे आले . ..
        इथेच असल्याने आमच्या कार्यकर्त्यांनी दोनशे शेगाव कचोऱ्या , स्वीट वगैरे च्या पावत्या अस्मादिकांच्या नावाने फाडून ठेवलेल्या . थोडक्यात निभावले ( करोना लाभार्थी ! )

तर पाल्हाळाचे सविनय कारण की दादांनी कन्याकुमारी शिला स्मारकासाठीच्या स्व.  एकनाथजी रानडे यांच्या एक रुपया समर्पणाची गोष्ट सांगितली . साठ च्या दशकातील पूर्वार्धात असेल शिलास्मारकासाठी शामदादांच्या पिताश्रींनी म्हणजे आपल्या श्रीराम पंतांनी मलकापूरला चार मुलांच्या नावाने 44 रुपयांची कुंपणे त्या काळी घेऊन विवेकानंद शिला स्मारकासाठी आपले योगदान दिले होते . त्यात काय  विशेष ? वाटेल आपल्याला .
        मात्र 164 रुपये पगारातून अन घरी स्वतःची , भाऊबंदाची दहा तोंडं भरवायची असतांना त्या 44 चे महत्व कळते . शेजारच्या त्याकाळच्या लक्षाधीश चांडक सेठचे 1001चे समर्पण त्यापुढे फिके पडावे असे .
       पंतांना त्यांच्या आयुष्यात शिलास्मारक पोरांनी दाखवले का हा अवघड प्रश्न श्याम दादांना विचारायचा राहिला . पण अख्ख्या पिंगळे कुटुंबासाठी हा अभिमानाचा निश्चित विषय आहे की शिलास्मारकासाठी त्यांचे योगदान आहेच .
            तर सांगायचा मूळ  मुद्दा , वाढदिवसा प्रित्यर्थ श्री राम जन्मभूमी न्यासाला माझे योगदान , स्थानिक राम मंदिराला (पाच हजार )योगदान अन वेद पाठशाळेतील गोशाळेसाठी वैरण असे काही विषय मी केले . मी अकरा हजाराचा राम जन्मभूमीचा पहिला चेक सुपूर्द केला आणि माझ्या सासूबाई श्रीमती सुरेखाताई मोहरील यांनी राहुलच्या वाढदिवस पाच हजार देऊन संपन्न केला .
         काल एका वाढदिवसाला (दत्ताजी दंडवळकर ) हजेरी लावली पाच हजाराचा चेक समर्पण मिळाले .

        आता समर्पण निधी अभियान येत्या 15 तारखेला सुरू होत आहे आपल्या नातेवाईक मंडळींनी मागे राहू नये . मी पंतांसारखे अगदी मासिक आमदणीच्या 25 टक्के वगैरे देऊन उगाच " श्रीराम पंत "  बना म्हणणार नाही , परंतु 100 रुपये का होई ना दया . ईश्वरी कार्य आहे तिथे पैसा कमी पडणार नाही मात्र माझेही योगदान असलेच पाहिजे खारीचा वाटा ..... आणि हो जमल्यास आपलं योगदान मधुघट वर टाकल्यास इतरांना प्रेरणा जरूर मिळेल !
  
श्याम दादा धन्यवाद .

अगस्ती 
      

दादामामाचा वाढ दिवस

दादामामाचा वाढ दिवस आज !
सुनीलमामानी यथोचित वर्णन
दादा म्हणून केले ,
मात्र मामा म्हणून राहिलेले ,
करिता लेखन प्रपंच .
लहानपणा पासून दादामामाला अनुभवतोय !
मला पहिल्यांदा अशोका हॉटेल दावणारा,
तसेच माझे चड्डीवरून पॅन्टवर प्रमोशन करणाराही दादामामाच .ह्या वल्लीचं वर्णन करायचे तर म्हणावे लागेल ..

अवघे पाऊणशे वयमान !

तोच जोम अन तीच फुर्ती
उत्साह ,उमेद अन चैतन्य मूर्ती
वळवळ तीच अन तीच चळवळ ,
तीच प्रीत अन तीच कळवळ ,
गाठले ..
अवघे पाऊणशे वयमान !

दयार्द "तो'च अन तीच आर्तही
दुःख कष्ट मग किती कसेही !
खडू असो वा असो फावडे
निश्चयदृढता सर्वां आवडे ...
ओलांडले  ....
अवघे पाऊणशे वयमान



इच्छा दृढ अन शक्ती जोम ही
श्रद्धा तीच अन सेवा पुज्यही
तेच काळेश्वर अन तोच कोठेंश्वर
परीक्षेसही  तोच ईश्वर !
उरकले ...
अवघे पाऊणशे वयमान !

        "दादामामा आता म्हातारा झाला' म्हटले तर सगळे माझ्यावर धावून यावेत असेच चिरतारुण्य मामाश्रींना  लाभले.  कोठेंश्वरा अशीच शतकी सेवा तुझी , मामाकडून करून घे . आंनद,  निरामयता , चैतन्य कुठे कमी पडू देऊ नकोस ... इतकंच मागणं अगस्तीकडून !!