अक्षत तृतीया, 1 में 1995 !
बरोबर 22 वर्षपूर्वीची अक्षत तृतीया आमच्या साठी एक नवीन आव्हान घेवून आली होती .
मी नोकरी सोडुन स्वतंत्र व्यवसाय करायचा निर्णय घेतला होता . लग्न होऊन चार वर्ष झालेली शुभांगी मात्र दिडेक वर्षाची असेल . आईभाऊचा किंचित साहजिक विरोध होता ! मात्र आम्ही निर्णय घेतला होता. क्रान्तिचौक पोलिस स्टेशन रोडवर 120 फुटाच्या रेंटेड जागेवर पाटी लावली " कामधेनु पशुऔषधालय ' अक्षत तृतीया / 1में 1995 ला सकाळी सत्यनारायण पुजा करून सायंकाळी उद्घाटनाचे 125 लोकांचे जेवण ठेवलेले . सकाळी स्व दादा उर्फ गोपालकृष्ण शास्त्री लासुर (आमचे सर्वात जेष्ठ काका) जातीने उपस्थित राहुन आशीर्वाद दिल्याचे स्मरते . इतर सर्व मंडळी चि वैशालीच्या , (बहीनबाईच्या ) साखरपुडयात व्यस्त होते .स्व देवीदास कुलकर्णी नावाचे केटरर होते . अपेक्षित ग्राहका पेक्षा जवळील "बिन बुलाए मेहमान ' संसारनगरातील उपेक्षित मंडळीच जास्त जेवली . त्यांचे आशीर्वाद खरेच कामाला आले म्हणायचे . आज "कामधेनु ' नावरूपाला आलेले प्रतिष्ठाण आहे .
पशु पक्षांशी नाते जुळवी...... कामधेनु ! या टॅग लाइन वर कार्यरत
कामधेनु पशुशी संबधित जास्तीत जास्त प्रश्नांची उकल करण्यात यशस्वी ठरली आहे !
कामधेनु पशुऔषधालय चालवातांना " एथिक्स' वर चालवले जावे याबाबत मी आग्रही होतो, आजही आहे .आम्हाला अनभिज्ञ , अशिक्षित शेतकऱ्यांच्या मुक़्या जनावराची सेवा करायची आहे हे प्रत्येक कर्मचारयांवर बिम्बवत आलोय . त्याचाही फायदा कामधेनुच्या विश्वासार्हतेसाठी झाला .
एकच उदाहरण द्यायचे तर गांधेलीला एका पिसाळ लेल्या कुत्र्याने अनेक जनावरांना चावले . त्यासाठी आवश्यक लस आम्ही पुरवली , मात्र फक्त पहिल्या दोन डोस पुरती आमच्या कड़े होती . पुण्याहुन तातडीने मागवली मात्र कूरियरवाल्याणी कोल्ड चैन , शीत पेटी मेंटेन केलेली नव्हती . समोर ग्राहकांची रांग असतांना , त्यांना लस आल्याचे माहित असताना , आम्ही ती लस डिस्ट्रॉय केली .... विकतो तर भरपूर पैसे मिळाले असते मात्र आम्ही आमच्या नुकसाणीचा पर्याय निवडला अन पुन्हा आर्डर केली लस मागवली !
कामधेनुचे वैशिष्ट्य आणखी एक म्हणजे इथले कर्मचारी ! सर्वानी, इथे आले अन इथलेच झाले अशा पद्धतीने , 15 -20 वर्ष एकाच फर्म मध्ये काढली, अशी मंडळी आजकाल दुरापास्त आहेत .
मध्यन्तरी " बर्ड फ्लू ' मुळे पगार देणे मुश्किल होते तेव्हा बाहेर सहा आठ महीने काढले व परत कामधेनु वर रूजु झाले .
मी नोकरी जास्त दिवस करणार नाही , स्वतंत्र व्यावसायिक बनेल हया माझ्या दुराग्रहाचे शिकारी ठरलेल्या दोघीन्चा मी निश्चित गुन्हेगार आहे . आई भाऊना त्रास देणे है माझा जन्मत: अधिकारच होता .मात्र पत्नी सौ मिनल आणी चि शुभांगी यांनाही भोगावे लागले याची मला पूर्ण जाणीव आहे . कुटुंबिया व्यतिरिक्त मित्र परिवाराने वेळोवेळी धावून येत आम्हाला सांभाळले .
आजचे प्रसिद्ध उद्योगपती श्री राघवेन्द्र जोशी यांचे प्रोत्साहन त्याकाळात अत्यन्त मोलाचे होते . भागिदारीत व्यवसाय करतो म्हणता त्यातल्या प्रश्नांची जाणिव करून देत , स्वतःच सुरु करा मी आहेच हा विश्वास त्यांनी दिला .
ज्यांच्या प्रोत्साहना चा उल्लेख टाळने गैर होईल असे आम्हाला वडीलबंधु समान असलेले , मित्रत्वाने ज्यानी आम्हाला वागविले असे , पशु पालकांमध्ये पॉपुलर असलेले,शासनातून पशु संवर्धन खात्यातून निवृत्त जॉइंट कमिश्नर डॉ ज म डोईफोड़े यांचा ! खड़केश्वर ला दुकान शिफ्ट करा हा डोईफोड़े साहेबांचा आदेश ! सर माझ्याजवळ ईसार द्यायलाही पैसे नाहीत म्हणता " मी व्यवस्था करतो' म्हणायला ते कचरले नाहीत . दैवयोगाने बँकां पाठीशी असल्याने पैसे घ्यायचे काम पडले नाही ... मात्र हिम्मत देणारा असावा लागतो !
डॉक्टर - केमिस्ट या नात्या पलीकडे डॉ डोईफोड़ेनी आमचे नाते जपले , कामधेनु सदैव त्यांची ऋणी असेल . आमच्या उत्कर्षा चाच त्यांनी विचार करावा !
"कामधेनु 'वरच्या अनेक पशु वैद्यकांच्या प्रेमाला तोड़ नाही . उल्लेख करायचा झाला तर दोनशे पानाचे पुस्तक भरेल पण संख्या संपणार नाही .
पशुधन पर्यवेक्षक म्हणुन निवृत्त श्री बोंडे , भारम्बे, डॉ पाठक यांचे ही उल्लेख कामधेनुवर प्रेमवर्षाव करणारी निरपेक्ष प्रेम करणारी असाच असणार !
व्यावसायिक हिम्मत करतांना सर्वात महत्वाचे भग भांडवल ! माझेकडे Eskayef नोकरी सोडुन मिळालेले कॉम्पैनसशन अडीच लक्ष आणी देवेंद्रचे 2 लक्ष असे ठोक औषध दुकानासाठी अत्यंत तूट पंजे भांडवल होते . देवगिरी बैंकेने 2 लक्ष कैश क्रेडिट देवुन गाडी रूळावर ढककली . त्यावर जमा केलेला विश्वास स्टेट बैंक ऑफ हैदराबाद मुळे वृध्दिंगत झाला . श्री रवि दिक्षीत यांच्ये बँकेत असलेले "नाव ' आमच्या कामी आले .
दुकान टाकल्या वर मराठवाड़ा विदर्भ फिरतांना ती. भाऊनी (आमच्या पिताश्रीनीं) खुप सोबत देवुन मोठेच काम केले . सुरुवातीला मारुती ओमनी घेऊन हिंडत असे . गाडीत माझ्यासोबत यायला शक्यतो कुणी तयार नसायचे फक्त भाऊ एकट्याला जाऊ देत नसत , कुठेतरी मंदिर पहायचे शिदोरी काढायाची अन मजा करायची . घरून निघातांना शिदोरी मात्र सोबतच असायची . भाऊंनी बहुदा सर्व भाग पायाखालून घातलेला , त्यामुळे भौगोलिक राजकीय माहिती खुप द्यायचे . भूगोलाच्या त्यांच्याईतका अभ्यास जवळपास कुणाचाच नसावा !!!
आईला कामधेनु ची फळं चाखायला मिळाली नाहीत है दुर्दैव ! अजुन पाचेक वर्ष तिने द्यायला हावी होती ! माऊलीच्या नशीबात हा जन्म कष्ट खाती लिहलेला असावा ! फक्त कष्ट उपसले तिनी मुलाच्या हट्टा पायी ! नोकरी केली असती तर ...पगार चांगला होता , वेळ ही खुप असायचा . ....
बंधुद्वय देवेन्द्र , डॉ हेरंब यांची चिड़चिड़त का होईना प्रामाणिक अन मनापासून साथ मिळाली . दोघानाही आर्थिक दृष्टया अगस्तीला झेलावेच लागले , माझी किती त्यांना मदत झांली हा संशोधनाचा विषय . परवा हैशटैग मैन्स वेअर गुलमंडी वर सुरु केले तेव्हाचे देवेन्द्र चे वाक्य " आपण हे करायचे राहुनच गेले असे वैषम्य जीवनाच्या अंताला राहु नए ' त्या त्या सर्व गोष्टी करून टाक म्हणाला !! उद्वेगाने निश्चित म्हणाला नाही कारण त्याला पैसे मागितले नाहीत !!!!!
मागे वळून पहातांना , आज नाही म्हणता कामधेनु 14 कुटुंबियांचे संसार खेचत आहे हा आनंद आहे . औरंगाबाद सारख्या अनोळखी गावात "मंगलमुर्ती शास्त्री 'ला ओळख दिली . शहरभर नव्हे तो मराठवाड़ा भर स्नेही मिळवून दिले !
22 व्या वर्धापनाला ईश्वर चरणी कामधेनु शी निगडित प्रत्येकाची, ग्राहकांची, कर्मचारयाची , स्नेही जनांची सर्वांगीण भरभराट होऊ दे हिच प्रार्थना !
आतापर्यंत सर्व जेष्ठ श्रेष्ठ मंडळीनी जे आशिष वर्षवले ते वाढते राहो या मागणी सह आपला - मंगलमुर्ती शास्त्री , में कामधेनु पशु औषधालय खड़केश्वर औरंगाबाद
पशुपक्ष्यांशी नाते जुळवी ..........................................कामधेनु !
बरोबर 22 वर्षपूर्वीची अक्षत तृतीया आमच्या साठी एक नवीन आव्हान घेवून आली होती .
मी नोकरी सोडुन स्वतंत्र व्यवसाय करायचा निर्णय घेतला होता . लग्न होऊन चार वर्ष झालेली शुभांगी मात्र दिडेक वर्षाची असेल . आईभाऊचा किंचित साहजिक विरोध होता ! मात्र आम्ही निर्णय घेतला होता. क्रान्तिचौक पोलिस स्टेशन रोडवर 120 फुटाच्या रेंटेड जागेवर पाटी लावली " कामधेनु पशुऔषधालय ' अक्षत तृतीया / 1में 1995 ला सकाळी सत्यनारायण पुजा करून सायंकाळी उद्घाटनाचे 125 लोकांचे जेवण ठेवलेले . सकाळी स्व दादा उर्फ गोपालकृष्ण शास्त्री लासुर (आमचे सर्वात जेष्ठ काका) जातीने उपस्थित राहुन आशीर्वाद दिल्याचे स्मरते . इतर सर्व मंडळी चि वैशालीच्या , (बहीनबाईच्या ) साखरपुडयात व्यस्त होते .स्व देवीदास कुलकर्णी नावाचे केटरर होते . अपेक्षित ग्राहका पेक्षा जवळील "बिन बुलाए मेहमान ' संसारनगरातील उपेक्षित मंडळीच जास्त जेवली . त्यांचे आशीर्वाद खरेच कामाला आले म्हणायचे . आज "कामधेनु ' नावरूपाला आलेले प्रतिष्ठाण आहे .
पशु पक्षांशी नाते जुळवी...... कामधेनु ! या टॅग लाइन वर कार्यरत
कामधेनु पशुशी संबधित जास्तीत जास्त प्रश्नांची उकल करण्यात यशस्वी ठरली आहे !
कामधेनु पशुऔषधालय चालवातांना " एथिक्स' वर चालवले जावे याबाबत मी आग्रही होतो, आजही आहे .आम्हाला अनभिज्ञ , अशिक्षित शेतकऱ्यांच्या मुक़्या जनावराची सेवा करायची आहे हे प्रत्येक कर्मचारयांवर बिम्बवत आलोय . त्याचाही फायदा कामधेनुच्या विश्वासार्हतेसाठी झाला .
एकच उदाहरण द्यायचे तर गांधेलीला एका पिसाळ लेल्या कुत्र्याने अनेक जनावरांना चावले . त्यासाठी आवश्यक लस आम्ही पुरवली , मात्र फक्त पहिल्या दोन डोस पुरती आमच्या कड़े होती . पुण्याहुन तातडीने मागवली मात्र कूरियरवाल्याणी कोल्ड चैन , शीत पेटी मेंटेन केलेली नव्हती . समोर ग्राहकांची रांग असतांना , त्यांना लस आल्याचे माहित असताना , आम्ही ती लस डिस्ट्रॉय केली .... विकतो तर भरपूर पैसे मिळाले असते मात्र आम्ही आमच्या नुकसाणीचा पर्याय निवडला अन पुन्हा आर्डर केली लस मागवली !
कामधेनुचे वैशिष्ट्य आणखी एक म्हणजे इथले कर्मचारी ! सर्वानी, इथे आले अन इथलेच झाले अशा पद्धतीने , 15 -20 वर्ष एकाच फर्म मध्ये काढली, अशी मंडळी आजकाल दुरापास्त आहेत .
मध्यन्तरी " बर्ड फ्लू ' मुळे पगार देणे मुश्किल होते तेव्हा बाहेर सहा आठ महीने काढले व परत कामधेनु वर रूजु झाले .
मी नोकरी जास्त दिवस करणार नाही , स्वतंत्र व्यावसायिक बनेल हया माझ्या दुराग्रहाचे शिकारी ठरलेल्या दोघीन्चा मी निश्चित गुन्हेगार आहे . आई भाऊना त्रास देणे है माझा जन्मत: अधिकारच होता .मात्र पत्नी सौ मिनल आणी चि शुभांगी यांनाही भोगावे लागले याची मला पूर्ण जाणीव आहे . कुटुंबिया व्यतिरिक्त मित्र परिवाराने वेळोवेळी धावून येत आम्हाला सांभाळले .
आजचे प्रसिद्ध उद्योगपती श्री राघवेन्द्र जोशी यांचे प्रोत्साहन त्याकाळात अत्यन्त मोलाचे होते . भागिदारीत व्यवसाय करतो म्हणता त्यातल्या प्रश्नांची जाणिव करून देत , स्वतःच सुरु करा मी आहेच हा विश्वास त्यांनी दिला .
ज्यांच्या प्रोत्साहना चा उल्लेख टाळने गैर होईल असे आम्हाला वडीलबंधु समान असलेले , मित्रत्वाने ज्यानी आम्हाला वागविले असे , पशु पालकांमध्ये पॉपुलर असलेले,शासनातून पशु संवर्धन खात्यातून निवृत्त जॉइंट कमिश्नर डॉ ज म डोईफोड़े यांचा ! खड़केश्वर ला दुकान शिफ्ट करा हा डोईफोड़े साहेबांचा आदेश ! सर माझ्याजवळ ईसार द्यायलाही पैसे नाहीत म्हणता " मी व्यवस्था करतो' म्हणायला ते कचरले नाहीत . दैवयोगाने बँकां पाठीशी असल्याने पैसे घ्यायचे काम पडले नाही ... मात्र हिम्मत देणारा असावा लागतो !
डॉक्टर - केमिस्ट या नात्या पलीकडे डॉ डोईफोड़ेनी आमचे नाते जपले , कामधेनु सदैव त्यांची ऋणी असेल . आमच्या उत्कर्षा चाच त्यांनी विचार करावा !
"कामधेनु 'वरच्या अनेक पशु वैद्यकांच्या प्रेमाला तोड़ नाही . उल्लेख करायचा झाला तर दोनशे पानाचे पुस्तक भरेल पण संख्या संपणार नाही .
पशुधन पर्यवेक्षक म्हणुन निवृत्त श्री बोंडे , भारम्बे, डॉ पाठक यांचे ही उल्लेख कामधेनुवर प्रेमवर्षाव करणारी निरपेक्ष प्रेम करणारी असाच असणार !
व्यावसायिक हिम्मत करतांना सर्वात महत्वाचे भग भांडवल ! माझेकडे Eskayef नोकरी सोडुन मिळालेले कॉम्पैनसशन अडीच लक्ष आणी देवेंद्रचे 2 लक्ष असे ठोक औषध दुकानासाठी अत्यंत तूट पंजे भांडवल होते . देवगिरी बैंकेने 2 लक्ष कैश क्रेडिट देवुन गाडी रूळावर ढककली . त्यावर जमा केलेला विश्वास स्टेट बैंक ऑफ हैदराबाद मुळे वृध्दिंगत झाला . श्री रवि दिक्षीत यांच्ये बँकेत असलेले "नाव ' आमच्या कामी आले .
दुकान टाकल्या वर मराठवाड़ा विदर्भ फिरतांना ती. भाऊनी (आमच्या पिताश्रीनीं) खुप सोबत देवुन मोठेच काम केले . सुरुवातीला मारुती ओमनी घेऊन हिंडत असे . गाडीत माझ्यासोबत यायला शक्यतो कुणी तयार नसायचे फक्त भाऊ एकट्याला जाऊ देत नसत , कुठेतरी मंदिर पहायचे शिदोरी काढायाची अन मजा करायची . घरून निघातांना शिदोरी मात्र सोबतच असायची . भाऊंनी बहुदा सर्व भाग पायाखालून घातलेला , त्यामुळे भौगोलिक राजकीय माहिती खुप द्यायचे . भूगोलाच्या त्यांच्याईतका अभ्यास जवळपास कुणाचाच नसावा !!!
आईला कामधेनु ची फळं चाखायला मिळाली नाहीत है दुर्दैव ! अजुन पाचेक वर्ष तिने द्यायला हावी होती ! माऊलीच्या नशीबात हा जन्म कष्ट खाती लिहलेला असावा ! फक्त कष्ट उपसले तिनी मुलाच्या हट्टा पायी ! नोकरी केली असती तर ...पगार चांगला होता , वेळ ही खुप असायचा . ....
बंधुद्वय देवेन्द्र , डॉ हेरंब यांची चिड़चिड़त का होईना प्रामाणिक अन मनापासून साथ मिळाली . दोघानाही आर्थिक दृष्टया अगस्तीला झेलावेच लागले , माझी किती त्यांना मदत झांली हा संशोधनाचा विषय . परवा हैशटैग मैन्स वेअर गुलमंडी वर सुरु केले तेव्हाचे देवेन्द्र चे वाक्य " आपण हे करायचे राहुनच गेले असे वैषम्य जीवनाच्या अंताला राहु नए ' त्या त्या सर्व गोष्टी करून टाक म्हणाला !! उद्वेगाने निश्चित म्हणाला नाही कारण त्याला पैसे मागितले नाहीत !!!!!
मागे वळून पहातांना , आज नाही म्हणता कामधेनु 14 कुटुंबियांचे संसार खेचत आहे हा आनंद आहे . औरंगाबाद सारख्या अनोळखी गावात "मंगलमुर्ती शास्त्री 'ला ओळख दिली . शहरभर नव्हे तो मराठवाड़ा भर स्नेही मिळवून दिले !
22 व्या वर्धापनाला ईश्वर चरणी कामधेनु शी निगडित प्रत्येकाची, ग्राहकांची, कर्मचारयाची , स्नेही जनांची सर्वांगीण भरभराट होऊ दे हिच प्रार्थना !
आतापर्यंत सर्व जेष्ठ श्रेष्ठ मंडळीनी जे आशिष वर्षवले ते वाढते राहो या मागणी सह आपला - मंगलमुर्ती शास्त्री , में कामधेनु पशु औषधालय खड़केश्वर औरंगाबाद
पशुपक्ष्यांशी नाते जुळवी ..........................................कामधेनु !
No comments:
Post a Comment