दादामामा

 एका रस्ते अपघातात जायबंदी झालेला मामा , 

वास्तविक इतर सर्व मामांमध्ये आधुनिकतेला पटकन जवळ करणारा मामा , आता गाडी चालवू शकणार नव्हता अन  या वास्तवाला सामोरा झालेला मामा ... 

अन जीवनभर तो अपघात , ते शरीरात आलेले व्यंग याच कुठेही भांडवल न करता उत्साही जीवन जगलेला मामा ... 

तो अपघात अन त्यानंतर परत परत आलेले आघात पचवत पाऊणशे वयमान  गाठणारा मामा ....

    स्वछतेचा ध्यास घेत रोज किमान काही श्रमदान नित्यनेमाने पूर्ण करणारा मामा ...

      बायकोनी अन आप्तेष्टांनी कितीही बंधनं लादली तरी आपली खिलाडी वृत्ती न सोडणारा मामा ! 

      त्याच्यापेक्षा सगळ्या ज्युनियर बंधूंच्या शारीरिक व्याधींच्या सापेक्ष अनैसर्गिक अपघात आघात व्यतिरिक्त कुठल्याही व्याधींना जवळ येऊ न देणारा मामा ... 

       शुगर , बीपी , हृदय रोग या वयोमानपरत्वे मिळणाऱ्या भेटींना राहणीमानाने   नाकारणाऱ्या ...

"दंताजीचे ठाणे सुटले

नन्ना म्हणते मान

फुटले दोनही कान

अवघे पाऊणशे वयमान" 

 असे वर्णन ज्या वयाचे केले जाते त्या वयात प्रवेश मामाश्रींनी कधी केला कळेलच नाही ... 

...अन मामाचे असे वर्णन केले तर मार खाण्याशिवाय गत्यंतर नाही असा मामा ! 

     घरातील जेष्ठाने करावयाचे कर्तव्य क्वचितच चुकवले असतील असा जेष्ठत्व निभावलेला मामा ...

अन डॉ सुनील यांच्या भाषेत " बाप्पा तुझा लाडका मामा , प्रेमाचा मामा '' 

      बस असाच मामा मला जन्मोजन्मी लाभू देत अन या जन्मी माझ्या आयुष्याला पुरून उरू देत !  कोठेंश्वरा दादामामाला उदंड निरामय आयुष्य दे ! त्याच्या हातून तुझीच सेवा तर  घडणाराय ...

अगस्ती