ती चे लाघव आज परमोच्च होते ..
ती चे डोळे सतत भिरभिरत होते .....
ती एकाला शोधत होती ...
ती अस्वस्थ होती
ती ला आज नवीन आवडती सोबत मिळणार होती तरीही !
ती आतापर्यंत ज्या डोळ्यांच्या धाकात वाढली
ती आज त्याच डोळ्यांना शोधत होती ...
ती ची आज त्याच्या डोळ्यांकडे बघण्याची हिम्मत नव्हती ..
तरीही ती त्याच डोळ्यांकडे भिरभिरत होती पाणावलेल्या डोळ्यांनी ...
ती सांगती झाली "बाबा जेवले नाही काका '
ती चे लक्ष सगळ्या गदारोळात बाबाकडेच होते ... जरी
ती आज वधूच्या भूमिकेत होती..
ती मुलगी होती म्हणून ...
अन तो ही आज दूर दूर राहण्याच्या प्रयत्नात होता
तिचं कौतुक सोहळा चाललेला मात्र
आजपर्यंत धाकात वाढवलेल्या लेकीची नजरानजर तो चुकवण्याच्या प्रयत्नात होता !
आता त्याची पित्याच्या भूमिकेत वेगळेपणा आलेला !
त्याच्या डोळ्यातले अश्रू लपवण्याचा अतोनात प्रयत्न तो आज करत होता . ...
लहाण्या लेकराचं परिवर्तन आज नवी जबाबदारी खांद्यावर घेणार लेकरू असं होणार होतं !
अन तो बाप या दिवशी अनावश्यक गप्पा इतरांशी मारत वेळ निभावत होता ...
एकदा लेकराला वाटे लावू मग अश्रूंना वाट लावून देऊ अन मोकळे होऊ याचीच तो वाट पाहत होता !
अन लेकरू बस कडे निघाली ... एव्हाना दाटून ठेवलेले , दडपून दाटलेले ओकसाबोक्शी बाहेर पडले !
आज तो वधुपिता होता ..
तो बाप होता म्हणून ...
मुलगी ही बापाचीच असते हे मात्र खरे ! कष्ट तिच्या मायनं कितीही उपसू देत ... मुली बापावरच प्रेम करतात , लावतात हा माझा अनुभव आहे....
मी नशीबवान मला बेटी आहे ... अन तापट मित्र विकासही !!!
मित्र विकासाच्या मुलीचे चि डॉ श्यामली च्या विवाहात अनुभवलेलं !
13 dec 2021
No comments:
Post a Comment