मायेचं साजूक तूप
आईच दुसरं रूप
काळजी रुपी धाक
प्रेमळ तिची हाक
कधी बचावाची ढाल
कधी मायेची उबदार शाल ...
कुण्या अज्ञात कवींनी ताई चे अगदी सार्थ वर्णन केलंय , वाचतांना असं वाटलं जसं आमच्या बाबीताई लाच डोळ्यासमोर ठेवून लिहिणाऱ्याने रचना केली !
लहानपणी आम्ही चौघे भावंडं सुट्टीत आजोळी खोलापूरला जाणे , दिवाळीचे पंधरा दिवस अन उन्हाळ्यात एकदोन महिने , क्वचितच चुकले असतील ...
मला आठवते ते बाबी ताई रात्री झोपताना आम्हा तिघांच्या पांघरुणाची काळजी करतानाची !
हो इतक्या लहानपणापासून , त्यावेळी ती हि फार मोठी नव्हती आमच्या पेक्षा दोन अडीच वर्षे अधिकचे , तरीही तिला हि काळजी घेण्याचं कसं उमजले , कुणी सांगितलं नव्हतं , तर ते बहुदा प्रत्येक ताईला उपजतच असावं , बाबी ताई मध्ये जास्तच . ... अशीच काळजी ती आजतागायत घेतेय हे महत्वाचं .
आम्हा तिघा भावांना एका लाईन मध्ये ठवण्याचे कौशल्य तिनं बरोबर आत्मसात केलंय . तिच्याशी भांडणं , तिच्यावर हक्कानं चिडचिडणे आजही कमी नाही , मात्र ती तिच्या मनाप्रमाणे सगळ्या गोष्टी लीलया करून घेते . कदाचित तिची *कष्ट* करण्याची ताकद असेल कि सगळ्या माहेर-सासरच्याना तिचं ऐकावं लागतं .... अखेर प्रेम लावणे म्हणजे झिजावही लागतं ... इथेच तिच्या *"ताई'पणाचं* रहस्य आहे . .
आईच्या अकाली जाण्यामुळे तर ह्या ताई ला तीही पोकळी भरून काढावी लागली अन तीनी अक्षरशः पेलली !
आजही देवेन्द्रच्या पार्थ साठी , त्याला चांगल्या कॉलेजमध्ये ऍडमिशन मिळण्यासाठी गजानन महाराजांना साकडं घालण्याचं , त्यांचे पारायण करण्यासाठी ती जेव्हा बसते ..श्रध्दा असो वा नसो आम्ही नत मस्तक होतो सश्रद्ध होतो !
गेल्याच पंधरवड्यात नवरात्र होतं तिला फोन केला .. " मी गाडी पाठवतो तुम्हा दोघांना यायचे आहे म्हटलं ' तर स्वतः गाडीची व्यवस्था करत इथे पोहोचली .. मला माहिताय अगस्ती कडे राहणे किती कंटाळवाणा कार्यक्रम आहे .घरी एकट्यानं राहणे , आपल्या घरी ठीक आहे पण .. ताई जिजाजी हजर झाले, तिकडे चिरंजीवांची, सुनेची कुरकुर सहन करत ... आम्ही कृतकृत्य आहोत .
तर अशी हि आमची ताई बाई आज आपला वाढ दिवस वाढवत आहे , संपन्न करत आहे . तिच्या दीर्घ निरामयते करीत शुभेच्छा रुपी शब्दफुलें !
ताई साठी आई कडेच मागणं - अगस्ती
No comments:
Post a Comment