त्या सुरकुतल्या
हाताचा स्पर्श
अन शब्दावाचूनही
समजणारी ती भाषा
फक्त त्या हातालाच जमते !
ते हात तो स्पर्श
.... मायेचं आभाळ,
कधी थरथरतं,
कधी आधार देतं ,
सत्व, श्रद्धा, श्रमाची गाथा
प्रत्येक रेषेतून उमटवतं .
होय तेच हात
माझ्यासाठीची शिदोरी
अंगावर चादर ओढणारी
थंडीतली उब सुद्धा ! !!
सोन्याची अंगठी
नव्हती त्याच्यावर बहुदा
पण सोन्याहून
भारी आहे ती माया,
जगाच्या गर्दीत हरवलेला मी,
त्या स्पर्शातच अनुभवलं
...... खरं सुख अन साया
त्या सुरकुतल्या
हातांचा स्पर्श
नुसता आठवला
तरी डोळे भरावं
प्रेम, त्याग,
आणि काळजीचं रूप
त्या एकट्या हातातून दिसावं ! !!
*ताई*
तुझे सुरकुतले हात
असेच राहू दे डोक्यावर
वर्षानुवर्षे . ..
जगण्यासाठीच्या
आशीर्वादाची
सावली असावी अशी ! !!
इंदूरहून निघताना *कुसुम मावशी* नी चेहऱ्यावरून हात फिरवला डोक्यावर हात ठेवला अन तो अनमोल मातृ स्पर्श. ...
खुप काही सांगून गेला न बोलता ☝️.
मावशीला घरी सगळे “ताई‘ संबोधतात.....
No comments:
Post a Comment